اونی‌بابا، یکی از سرآمدهای موج نوی سینمای ژاپن و کانه تو شیندو کارگردان این فیلم، از مهم ترین سینماگران دوره پس از جنگ سینمای ژاپن و نسل سوم فیلمسازان آوانگارد ژاپنی است. فیلمساز پرکاری که به خاطر ویژگی های منحصر به فرد فیلم هایش به ویژه به خاطر سبک استیلیزه، رویکرد اروتیک و درونمایه انتقادی و سیاسی آنها، شناخته می شود. شیندو به همراه فیلمسازانی چون آکیرا کوراساوا، ماساکی کوبایاشی، ناگیسا اوشیما، کنجی میزوگوشی، یاسوجیرو اوزو، شوهی ایمامورا و یوجی یامادا سهم عمده‌ای در معرفی فرهنگ و سینمای ژاپن به دنیای غرب داشته اما به اندازه آنها شناخته شده نیست.
شیندو در سال ۱۹۶۴ فیلم اونی‌بابا را ساخت، درامی تمثیلی و اروتیک که در پس زمینه دوران جنگ های خونین فئودالی در ژاپن اتفاق می افتد، کابوسی وحشتناک و در عین حال لذت بخش از جهانی گرفتار جنگ، خشونت، قحطی و سرکوب جنسی.
نام فیلم اونی‌بابا به زن شیطان صفت یا Devil Woman در انگلیسی ترجمه است. دقیق تر اینکه در فرهنگ ژاپن اونی‌بابا، زنی خونخوار شبیه دراکولا است که در این فیلم به شخصیتِ خشن مادر شوهر اشاره دارد که به رابطه جنسی پسر و عروس اش هم حسد می برد . به تعبیری دیگر در افسانه های ژاپن، اونی‌بابا زنی آشفته و ژولیده است که در غاری در نزدیک شهر آداچی گارا در کمین آدم ها می نشیند.
فیلم با این جمله شروع می شود: “حفره‌ای عمیق و تاریک. تاریکی اش از زمان های کهن دوام آورده است.“
در دل کشتزاری وحشتناک، حفره ای عمیق و تاریک وجود دارد. حفره ای از هر چیز تهی که جولانگاه شیطان است و به مثابه آینه ای سیاه از اوست. پای اسبی سوراخ می شود و سپس خورشیدی تیره طلوع می کند. شب و روز درهم می آمیزند، تابستان به سرما می نشیند و تگرگ، کشتزار را همچون قلب انسان تباه می سازد. گویی جهان واژگون گردیده و حفره روشنی که در آسمان ها روزی انسان را به سوی ابدیت می برده حالا چون چاهی تاریک، تباهی را برایش به ارمغان آورده است.
زنی در تمنای عشق و شهوت که با درختان هماغوشی می کند. مرد هر روز بر سر این حفره می نشیند و امیال پستش را دیوانه وار فریاد می زند و با ولعی حیوانی زن را طلب می کند. زن چون دیوانه ای مست و افسارگسیخته در تمنای مرد به سوی او می شتابد. عروسِ بیم و تنهایی، پیرزنی را پس از مرگ پسرش در جنگ آزار می دهد و در ذهن زن جوان که امیالش سیری ناپذیرند، هر روز برزخی خلق می کند تا از وحشت شیطان، مرد را پس بزند…همه چیز تباه می شود و تنها چیزی که باقی می ماند همان حفره سیاه و تاریک است. حفره ای با انبوهی از استخوانها، با انبوهی از خاکستر روح های افسرده و انبوهی از گناه. در آخر فریادهای ابدی و گوش خراش پیرزنی شنیده می شود که صورت آسمان را می خراشد و بانگ برمی آورد که من شیطان نیستم، انسانم…
حفره تمثیلی است از قبر و سرنوشت مشترک انسان ها و فیلم، تمثیلی از رستگاری ناممکن بر روی زمینی پر از شر است، دنیایی که از اخلاق و معنویت تهی شده و جنگ و نیازهای اقتصادی و حرص و شهوت، روح انسان ها را تباه کرده است.

1- Onibaba (زن شیطان صفت)
کارگردان: کانه‌تو شیندو
نویسنده: کانه‌تو شیندو
ژانر: وحشت، جنایی، درام
سال ساخت: 1964
مدت زمان فیلم: 103 دقیقه
محصول: ژاپن