قاب

این شهر من است. بی نام. بی ریشه. بی اصل و نصب. هیچ کس،هیچ گاه در این شهر متولد نشده و هیچ کس اینجا...

عشق فيلم بود. خودش را آرتیست می‌دید. آن وقت‌ها همه‌ی آرتیست‌ها سيگار به لب بودند. اینجا هنوز ساختمان‌سازی نشده بود و گندم زار بود....

 پدر برگمان کشیش بود اما فکر می‌کنم خودش مدام بین ایمان و ارتداد در نوسان بود. هر چه بود، به‌عنوان مسیحی به خاک سپرده...

در من چیزی مرده است انگار... در ما چیزی مرده است انگار... میان من و تو چیزی هست که دیگر نه نفس می کشد...

تب کرده بود پاشویه اش کرده بودم.جواب نداده بود، به هذیان که افتاده بود ترسیده بودم. اسفند برایش دود کردم و تخم مرغ شکاندم...

هرگاه ديدی روح خدا چون کبوتری از آسمان آمد و بر كسی قرار گرفت، بدان كه او همان است كه به انتظارش نشسته اید.همانا...

میز صبحانه همیشه لامکان خوبی برای حرف های عاشقانه بوده و هست. آدم های غریبه ای که خدا می داند کجای دنیای رویاهایشان ایستاده...

سال 1942 ایستگاه قطار نیویورک، عکس لحظه ی خداحافظی سرباز آمریکایی اعزامی به جنگ با معشوقه اش را نشان می دهد... دو سال بعد مَرد،زنده...

در سال 1923 یعنی پنج سال پس از خاتمه جنگ جهانی اول، با تحمیل معاهده ی ورسای با 440 شرط به کشور آلمان و...