فیلمی که رکورد دریافت بهترین نقدها در تاریخ روتن تومیتوز را داراست. این فیلم حتی یک نقد منفی هم تا به حال نگرفته و توانسته نمره ی کامل منتقدان را از قریب به 170 نقد بگیرد. «لیدی برد» اولین کارگردانی «گرتا گرویگ» است. او پیش تر در نوشتن فیلمنامه و دستیاری کارگردانی و بازیگری در چند فیلم مستقل نقش داشت و اینجا در فیلم «لیدی برد» در واقع با گرته برداری از شخصیت خودش کاراکتری را با بازی سرشیا رونان به تصویر می کشد که 15 سال از خودش جوان تر است. داستان «لیدی برد» در شهر ساکرامنتو می‌گذرد. شهری که گرتا گرویک در آنجا بزرگ شده است. کریستین مک فرسون ۱۷ ساله کاراکتر اصلی فیلم است. دختری غالباً پرخاشگر که نام خود را لیدی برد می گذارد. او علیه مادرش «ماریون» می‌خروشد. در مدرسه درباره وضعیت اقتصادی خانواده اش دروغ می‌گوید. کریستین با پسری آشنا می‌شود. عناصر آشنای دوران بلوغ در تصویر جسورانه‌ی لیدی برد از مادر و دختری که مدام با یکدیگر جدل دارند و به زودی به خاطر کالج رفتن دختر از هم دور می‌شوند، به اوج می‌رسند.
گرویگ می‌گوید: «واقعیت این است که من یک مادر بی‌نقص و یا یک دختر کامل نمی شناسم. مادران همان عوالمی را داشته اند که دختران شان حالا می خواهند داشته باشند. و من می خواستم این را به تصویر بکشم. با توجه به فیلم های خوبی که در مورد بلوغ پسران وجود داشت، می خواستم این بار از دید زنانه به آن نگاه کنم. با تمام جزییاتش. باید نشان می دادم که «پسر بچگی/Boyhood» برای یک دختر چطور می تواند تصویر شود؟ یا «چهارصد ضربه».
فیلم «لیدی برد» البته برای کمتر فیلمباز ایرانی می تواند آنقدر کامل باشد که برای بیننده ها و منتقدان آمریکایی است. می توان گفت که این نوع پرداخت شیرین و سرگرم کننده و البته پرجزییات از دوران بلوغ برای فیلم بین ایرانی با توجه به پیچیدگی های بسیار زیاد زندگی در این منطقه جغرافیایی در اولویت نیست و به تصویری بسیار پر پیچ و خم تر احتیاج دارد تا بتواند همذات پنداری اش را جلب کند. چنانچه برای «Boyhood» هم این گونه بود و در سالی که تمام منتقدان آمریکا یک صدا از شاهکار بی بدیل لینک لیتر می گفتند؛ اینجا در ایران از آن همه قدردانی خبری نبود.
واکنش منتقدان:
ای. او. اسکات / نیویورک تایمز
ممکن است تصور کنید که داستان این فیلم خیلی برای شما آشنا بوده و احتمالا در اثر دیگری هم این داستان را دیده اید. اما کاری که خانم گرتا گرویگ کرده این است که تازگی و سورپرایز را به یکی از دیکته شده‌ترین ژانرهای آمریکا تزریق می‌کند.
کارولین مدن/ ریورس شات
درک عمیق گرویگ و رونان از تجربه ی نوجوانانه ی دخترانه، در فیلم لیدی برد به خوبی نشان داده می شود. از جمله اینکه چگونه دختران نوجوان برای شکل دادن هویت خود تحت تاثیر دیگران هستند. یک فرد گرایی غریزی در رویکرد گرویگ به شکل و جریان دیالوگ ها وجود دارد.گرویگ ضمن مخالفت با این عقیده که داستان های مربوط به دختران نوجوان باید بر روی عشق متمرکز باشند؛ هدف فیلمش را بر مفهومی از هویت بنا می کند و در نهایت تصویری درست از این سال های سر گشتگی ارائه می دهد.
اریک کوهن/ ایندی وایر
“لیدی برد” صمیمانه و سیراب کننده است. قصیده ای سروده شده به زبانی زنانه که به شدت تاثیرگذار بوده و به خوبی با نگاه مخاطبش آشناست. در عین حال گرویگ فیلمی ساخته که تماما متعلق به خود اوست!
تاد مک کارتی/ هالیوود ریپورتر
فیلم سرشار از نکته های ریز و دقیق می باشد که زندگی سرکشانه ی شخصیت اصلی و درگیری او با خانه و مدرسه کاتولیک و تلاش برای تشکیل یک زندگی مستقل را به تصویر می کشد و این کار را با نهایت دقت و وسواس انجام می دهد.
سوزان ولزچینا/ وب سایت راجر ایبرت
داستان آشنای دخترکی عاصی که سلطه‌ی ایدئولوژیک نهاد خانواده را برنمی تابد و دست به شورش می زند. به نظر می رسد که فیلم به نحوی حدیث نفس کارگردانش است. زنی که خود پیش تر در سنین بلوغ چنین وضعیت بحرانی‌ای را از سر گذرانده است. همان طوری که خودِ گرویک تلویحی بدان اشاره کرده است چنین داستانی را صرفاً یک فیلم ساز زن می تواند بسازد. فیلم او یک خصلت اتوبیوگرافیکال دارد. و هرچند یک اثر تماماً مستقل است اما می تواند با توجه به جسارت های مضمونی‌اش فیلمی مربوط به جریان اصلی سینمای هالیوود نیز قلمداد شود. شعار اصلی فیلم نیز در ادامه‌ی چنین مسیر جسورانه‌ای است. شعاری که از دهان کریستین کاراکتر اصلی فیلم خارج می شود: “دوره‌ی آموزش و یادگیری در دبیرستان ها به پایان رسیده است”
پیتر تراورس/ رولینگ استون
درست زمانی که تصور می‌کنید دیگر هیچ فیلم خوب و هیجان‌انگیزی با محوریت داستان بلوغ وجود ندارد و دیگر تمام ماجراها گفته شده و به اتمام رسیده است، فیلم «لیدی برد» با قدرت هرچه تمام‌تر به روی پرده سینماها می‌آید. ساخت این فیلم به نحوی به این موضوع اشاره می‌کند که تا زمانی که هر روز یک استعداد جدید پا به این سینما می‌گذارد، هیچ سبک داستان‌نویسی و فیلمسازی به پایان نخواهد رسید و همیشه فردی هست که به ما دوباره بفهماند هنوز هم می توان از زاویه ای جدید به موضوع خاصی نگاه کرد و آن را به تصویر کشید.
تیزر فیلم «لیدی برد» با زیرنویس فارسی پتریکور:
