نهم آگوست سال ۱۹۶۸، روزنامه های شهر لس آنجلس از جنایتی نوشتند که باعث شد بسیاری از ستارگان سینما برای مدتی از این شهر خارج شوند. ماجرا به قتل عامی مربوط می شد که شب قبل در خانه رومن پولانسکی، کارگردان مشهور لهستانی رخ داده بود. شارون تیت، بازیگر سینما و همسر پولانسکی به همراه دو دوستش از میهمانی شبانه ای به خانه آمدند. آنها قرار بود طی پانزده روز آینده، همراه تیت باشند تا از او هنگام به دنیا آمدنِ فرزندش مراقبت کنند.
اما همان شب گروهی به خانه آنها حمله کردند و جنین و سه نفر از افراد در خانه با چاقو سلاخی شدند و بعد با خون قربانیان تنها یک کلمه را نوشتند:« خوک».
پولانسکی که در آن زمان برای ساخت فیلم days of dolphin در لندن به سر می برد (فیلمی که البته هیچ گاه ساخته نشد)، با تلفن پلیس لس آنجلس از موضوع باخبر شد. روزنامه ها و پلیس انگیزه قاتلان را به فیلم «بچه رزمری» ساخته ی رومن پولانسکی مربوط دانستند؛ فیلمی که قصه آن درباره زوج جوانی بود که در آپارتمانی ساکن می شوند. بعد از بارداری زن، همسایه های مرموزی سراغشان می آیند و از کودک و زن نگهداری می کنند. بعد از تولد بچه است که راز آشکار می شود. فرزند این زوج، شیطانی بود که با حمایت شیطان پرست ها بین آدمها آمده بود. فیلم چندان به مذاق شیطان پرستان خوش نیامد. اما این باعث نشد که پلیس سراغ این فرقه ها برود. تنها سال ۱۹۶۹ بود که با بازداشت یک دزد ماشین، اسرار قتل عام فاش شد. سوزان اتکینز، سارق با سابقه ی اتومبیل در زندان برای هم سلولانش از جنایتی در سال قبل حرف زد که خیلی زود همه را متوجه خودش کرد: ماجرای کشتار خانواده پولانسکی توسط «خانواده منسون»؛ فرقه ای که بیش از ۳۰ نفر را به قتل رسانده بودند.چارلز منسون مدکس، نوازنده شکست خورده ای بود که بیش از ۱۰ سال از زندگی اش را به دلیل ماشین دزدی، جعل کارت و…. در زندان گذرانده بود. او بعد از آزادی در سال ۱۹۶۷ گروهی از جوانان (اغلب دختران جوان) را در مزرعه ای بایر در غرب سانفرانسیسکو جمع کرد که بعدها به گروه «خانواده منسون» مشهور شد. منسون نام خودش را به چارلز ویلیس منسون تغییر داد. همین نام بعدها در دادگاه جنجال فراوانی به راه انداخت، چرا که به صورت charls will is man’s son خوانده شد و منسون هم در دادگاه گفت: «شاید من عیسی مسیح باشم. من هنوز تصمیم نگرفته ام که چه کسی باشم.» اعضای این فرقه، ۳۵ نفر را طی سه سال به قتل رساندند. آنها تحت هدایت منسون اقدام به کشتار و هرج و مرج می کردند. چارلز منسون روی پیروانش نفوذ ویژه‌ای داشت و آنها او را «خدا» یا «شیطان» خطاب می‌کردند و از نظریه ی او با عنوان Helter Skelter «هرج و مرج» پیروی می‌کردند. چارلز منسون وقوع جنگ جهانی سوم را مابین نژاد سیاه و سفید پیش‌بینی کرده بود که بر اثر تنش‌های نژادی در دوره آخرالزمان رخ می‌دهد. منسون پیش‌بینی کرده بود که طی دورانِ جنگ موعود، آمریکا ویران خواهد شد و تنها یک راه زیرزمینی در بیابان باعث نجات می شود. برنامه منسون این بود که این جنگ ادعایی را تسریع کند و در نهایت به عنوان رهبر نجات بخش یک نظام نوین اجتماعی ظاهر شود.
همه ی خانواده منسون در سال ۶۹ بازداشت و به اعدام محکوم شدند و بعدها حكمشان به حبس ابد تغییر کرد و دیگر رنگ آزادی را ندیدند تا اینکه چارلز منسون سال پیش در سن 82 سالگی در همان زندان مُرد.
گروهی از رسانه ها حدس می زدند که «خانواده منسون» از تماشای فیلم «بچه رزمری» و نحوه عملکرد همسایگان خشمگین بوده اند. به نظر این گروه قصه فیلم می توانسته آنها را لو بدهد، ضمن اینکه توهینی به آنها محسوب می شده است.
با این همه گروهی نیز معتقدند که سرخوردگی منسون از تهیه کنندگان موسیقی، دلیل قتل عام بوده است. این تهیه کننده ها ساکن خانه ای بودند که بعدها شارون تیتِ باردار در آن زندگی می کرد.
در کنار همه این گمانه زنی ها، دادستان‌ها نیز در دادگاه مدعی شدند که منسون امیدوار بوده این قتل‌ها به گردن سیاه ‌پوستان بیفتد تا تنش‌های نژادی افزایش یابد.سوزان اتکینز که با ضربات متعدد چاقو شارون تیت را در خانه‌اش کشته بود، در دادگاه درباره حادثه ی خانواده پولانسکی گفت؛ «در برابر التماس های تیت، تنها یک پاسخ داده شد: کسی به تو لطف نشان نخواهد داد. تو قرار است بمیری و بهتر است که با این موضوع کنار بیایی.»
مرگی که همه را بهت زده و بیش از همه سینماگران را شوکه کرد، کسانی که هیچگاه فکر نمی کردند سینما اینگونه واقعیت را تحت تاثیر قرار بدهد. پولانسکی سه سال بعد در فیلم مکبث اثرش را سرشار از صحنه های خشن کرد. سکانس کشتار پادشاه با ضربات چاقو، همه را به یاد مرگ شارون تیت انداخت. تیت زمانی گفته بود: “همه زندگی من به دست سرنوشت سپری شده است. من گمان می کنم چیزی بسیار نیرومندتر از تصمیم های ما، زندگی ما را بنیان می نهد. من تنها یک چیز می دانم: هرگز برای هیچ رخدادی در زندگی ام برنامه ریزی نکرده ام.”