در این ویدیو فون تریر که بعد از 7 سال با فیلم خانه‌ای که جک ساخت دوباره به کن بازگشته، می‌گوید که صرفاً یک سوتفاهم باعث این 7 سال دوری و تحریم او بوده است. او در سال 2011 در جلسه‌ی پرسش و پاسخ بعد از اکران «ملانکولیا»، ضمن ابراز همدردی با آدولف هیتلر، به شوخی خودش را یکی از افراد رژیم «نازی» معرفی کرده بود که مدیران کن بلافاصله به اظهارات او واکنش نشان دادند و صحبت‌های او را «غیر قابل قبول، غیر قابل تحمل و در تضاد با آرمان‌های بشریت» توصیف کردند.
در این ویدیو، او همچنان با شوخ طبعی از علاقه‌ی دو همسر سابقش و کلاً بسیاری از زنان به قاتلان سریالی به دلایلی نامعلوم! می‌گوید و این را دلیل علاقه‌ی خودش به این موضوع نیز عنوان می‌کند. در ادامه او هدفش را ساخت فیلم‌هایی می‌داند که تا به حال کمتر دیده شده‌اند و از اصطلاح فیلم‌های گمشده برای توضیح آن استفاده می‌کند. فون تریر اعتقاد دارد با همه‌ی حاشیه‌ها و علیرغم نظر اکثریت، یک روان‌پریش نیست و مت دیلون هم با اینکه معتقد است آنچه که فون تریر ساخته نه در عالم سینما و نه در عالم واقع( مخصوصا در صحنه‌ی آن برف پاک کن)، مثل و مانندی ندارد، اما او را روان‌پریش نمی‌داند و از رضایتش در کار با او سخن می‌گوید.
بیشتر بخوانید:
معرفی فیلم «خانه‌ای که جک ساخت» ساخته‌ی لارس فون تریر
هنر قتل: از کاراواجو تا فون تریر ؛ تحلیل فیلم خانه‌ای که جک ساخت
